Geen zwart gat in Oostende

Na zes maanden op (Zuid-)Afrikaanse bodem ben ik ondertussen weer aangespoeld aan de Belgische kust. En het zwarte gat waarvoor ik – en mijn ouders en entourage thuis nog meer dan ik – vreesde, is (voorlopig nog) niet aan de orde. Dat is allemaal te danken aan mijn liefdevolle vrienden en familie in de eerste plaats maar ongetwijfeld ook aan de bruisende badplaats die Oostende is op plaats twee. Want Oostende leeft. Oostende is, net als ik, op haar best onder de zomerzon. Tussen het uitpakken en het vrienden en familie terugzien door, hol ik van het ene event naar het andere. Met elke dag (of nacht) een verfrissende duik in zee om af te koelen.

Risotto bij Galerie Beau Site

Een avondje met de Ostend City Queens mocht bij het begin van mijn terugkomst zeker niet ontbreken. Met zeven van de negen Queens (ons persoonlijk record) waren we welkom bij Ostend City Queen en keukenprinses Ann in haar Galerie BeauSite op de zeedijk. We waren te laat en daardoor wat gehaast, African timing, maar ze slaagde er met haar team in om ons in no time van een heerlijke aperitief, hapje en maaltijd te voorzien. De vegetariërs werden verrast met een sublieme risotto van asperges terwijl de rest een verfijnd slaatje van Oostendse garnaal voorgeschoteld kreeg. Haar terras zat – terecht – boemvol waardoor we Ann en helaas ook Queen Griet moesten achterlaten op weg naar onze volgende bestemming.

Dirty Dancing: alweer een internationale show

Met de vijf overige Ostendaises trokken we naar het Kursaal voor de musical Dirty Dancing. Na Mama Mia! in 2011, Riverdance in 2012, Cats in 2013, Evita in 2014 en opnieuw Mamma Mia! afgelopen zomer, haalt het Kursaal met Dirty Dancing voor het zesde jaar op rij een internationale show naar Oostende. De avond kon niet beter worden verdergezet. Na zes maanden live ervaring “dirty dancing” op de Afrikaanse dansvloer (want ze kunnen er daar wat van), mocht ik het summum van de westerse versie gaan aanschouwen in mijn eigen geboortestad. Nostalgie. Naar mijn tijd in Afrika en de ontelbare keren dat ik de film bekeken heb met bijhorende danssessies en pogingen tot dé lift achteraf. Dit laatste is voor velen ongetwijfeld herkenbaar.

Café Koer, de ideale afsluiter

Om de avond compleet te maken gingen we alles achteraf doorspoelen op Café Koer, de centrale plaats tijdens Theater Aan Zee voor een hapje, drankje en artistieke babbel. TAZ is al twintig jaar (hiep hiep hoera!) dé reden waarvoor kunstliefhebbers van over het hele land en de landsgrenzen heen graag aanspoelen aan onze Oostendse kust.

Merci Oostende om mij met open armen te ontvangen en geen tijd te geven om Afrika te missen.

 

dirty dancing