The Crystal Ship

Met een naam als een klok – geïnspireerd door het gelijknamige nummer van The Doors – mag Oostende zich de fiere gaststad noemen van het grootste festival in Europa rond kunst in de openbare ruimte of hipper gezegd street art. Afgelopen lente verwelkomde Oostende op twee weken tijd meer dan 20 wereldbekende artiesten die via hun werken in debat treden met ons, Oostendenaars. Met veel humor, kleur en levenservaring creëerden deze nationale en internationale helden muurschilderingen en installaties die samen een kunstroute doorheen onze stad vormen.

Muren vol maatschappijkritiek

Ondanks dat het sinds het ontstaan in de jaren 1970 even – letterlijk en figuurlijk – uit het straatbeeld was verdwenen, is street art helemaal terug van weggeweest en dat wordt bewezen in Oostende. De kenmerkende maatschappijkritiek die via street art wordt geleverd, heeft zich vertaald naar de actualiteit van 2016. Terrorisme, kapitalisme, feminisme, individualisme, racisme… Het zijn maar een paar van de -ismes die artiesten inspireerden bij het kleuren van onze kunststad aan zee.

Schoonheid zit vaak in een klein hoekje

Dit artistiek parcours van 25 km kun je (deels) wandelen of fietsen. Sinds kort is er ook een wandelroute (8.3km) met gids voorzien en samen met haar en een tiental anderen ging ik op stap tijdens de allereerste georganiseerde wandeling. Kunstwerken die in het oog springen, voorzag zij van de nodige achtergrondinformatie en leuke details. Tegelijk wees ze me op werken die jij en ik dagelijks voorbijlopen maar die slechts enkelen onder ons al opgemerkt hebben. Schoonheid zit vaak verborgen in een klein hoekje.

Een glimp van de wandelroute

De variëteit aan werken is enorm; elke artiest heeft een heel unieke stijl en persoonlijk verhaal te vertellen. Laat ons niet te ver van huis beginnen bij het West-Vlaamse duo Disorderline dat zich ontfermde over de muren rondom het stedelijk zwembad. Gekenmerkt door hun abstracte stijl en brutalisme weten ze tegelijk harmonie tussen werk en locatie te creëren. Om de hoek zien we in de weerspiegeling van het glas van het gebouw aan de overkant al het opschrift van Robert Montgomeri op het Royal Astrid Hotel. De Brit deelt, in zijn persoonlijke lettertype, boodschappen over maatschappelijke thema’s zoals de consumptiemaatschappij en het kapitalisme. Wat verderop, in de buurt van het sportcentrum, zien we het werk van Faith47, de enige vrouwelijke artieste. Deze Zuid-Afrikaanse laat zich inspireren door alle sociale en maatschappelijke kwesties waar zijzelf mee geconfronteerd wordt. Ondanks deze zware thema’s als feminisme, mensenrechten en post-apartheid laat ze altijd werk achter met een krachtige, spirituele en positieve boodschap. Zowel de uitvoering als het eindresultaat van haar werk symboliseren de kracht van de vrouw in een wereld die vaak nog gedomineerd wordt door mannen. Als Ostendaise en studente internationale politiek met Kaapstad als tweede thuis is het nogal voor de hand liggend dat deze dame mijn persoonlijke favoriet is! Ook heel erg fan ben ik van de Belgische kunstenaar Jaune. Hij liet zich voor zijn werk inspireren door zijn eigen ervaring als vuilnisman. Hij realiseerde zich dat hij ondanks zijn fluojasje toch voor velen onzichtbaar was. Voor de meeste mensen zijn vuilnismannen een deel van het straatbeeld. Met heel veel humor kaart hij dit probleem aan door subtiel kleine vuilnismannetjes op gevels te plaatsen.

Dit is maar een fractie van wat The Crystal Ship te bieden heeft. Verdwaal, ontdek, sta stil en verzink in gedachten. De stad is ons museum. Geen inkom, geen dresscode, geen leeftijdsbeperking, geen sluitingstijden en geen elitair gedoe. “ART IS FOR EVERYBODY” – KEITH HARING